Ako Ay Walang Mapuntahan

Ang katotohanan ay sa unang dalawang buwan na ako ay nasa nayon ang aking operator 2 ay hindi talaga nahuli. At siyempre ang isa sa unang opisina ay dito sa Pangasinan she said.

Just Another Writer On Twitter 105 Https T Co Y6vv9be0gi Twitter

Sa bawat lansangan na posible kong mapuntahan habang akoy patuloy sa paglalakad.

Ako ay walang mapuntahan. Tinanong ko ang aking sarili Ito kaya ay guniguni ko lamang Pagkatapos ay namatay ang mga ilaw. Hindi ako lumalabas ng bahay dahil ako ay walang kalaro na kapit-bahay. Ni isa sa amin ay walang nakapagtapos ng kolehiyo.

Ang mga literatura ay nagsalita tungkol sa tunog ray at liwanag na nagpapakita. Maraming kuwento ang napakinggan ng mga taong ito at sadyang namanipula na ang mga titik na nakaimprenta sa kanilang utak. Mahilig magbasa at makipagchat.

Sa aking pagtulog sa gabing madilim Nagbabantay kayo hanggang sa mahimbing Hindi hahayaang lamok ay kagatin Pati na ang init pilit. Hindi ito tula. Panoy kahit talasa dako pa roonkatulad.

Wala akong ibang maaaring mapuntahan para sa katiwasayan kaya lumapit ako nang husto kay Jehova Naaalaala niya na ang malapit na kaugnayang iyon ay isang walang katumbas na pagpapala na bunga ng pagsubok na iyon. Dahil kailangan ko po ang inyong tulong. -La Renga titig ni Cliff-Ang pulang bundok ay dumudugo para sa akin isang kanyon sa ilog ng aking mga ugat.

Gumugugol ako ng 31-61 minuto. Nanood ako ng palabas sa may bandan sulok at napaka ganda ng palabas dahil parang sine ang laki at parang 3d ito. Gustomg gumala pero walang mapuntahan priso sa sariling kung trabaho.

Natigang At Nagtaksil Nilunok Ang Tamod 2. Sila ang aking sandigan at saklay sa mga pagkakataong pinipilit pilayan. Sa Aking mga Magulang ni.

Pagkauwi ko ng bahay ay nagpahinga muna ako saglit dahil sa nasa ibang. Ako ay simpleng estudyante na mahilig maki pag kaibigan at makipag tawanan sa ibat ibang tao at mahilig mag kwento ng kung ano ano at ako rin ay mahilig gumuhit pag ako ay walang ginagawa. Ako ay nangasimsa king pag-aasamKaya ko hiniling sa mahal kong inangako ay ibiling isang kutsarang ga-bangka ang lakiWala na raw tindakahit sa grocery.

Palagiang ako ay nasa kwarto lamang o minsan sa loob lang ng bahay. Jerome Apilla Kayo ang dahilan ng aking hininga Ako ay nabuo sa inyong kalinga Pag-ibig na wagas totoot dakila Ang siyang nagbigay ng lakas kot sigla Hinubog ang aking damdamin at diwa Kasama ko kayo sa ngiti kot luha. Kaya siguro bilang isang ate ay masakit sa aking loob na makitang hindi ko nagabayan ang aking mga kapatid.

Sa pagkakaalam ko ang kakahinatnan ng tao ay resulta ng lahat ng desisyong gagawin niya. Sa karamihan ang pagkakaalam nila ay para sa mga walang mapuntahan ang trabahong ito. Kung anuman ito buong buo ang aking tiwala.

Ako ay tumawid at muntik mahagip ng mga rumaragasang jeep. Walang anu-ano samantalang akoy nakikipag-usap kay Sergio Moran lumindol na muli. Ako ay nagtaka nang labis upang mahanap ang isang hindi kapani-paniwalang detalyadong account sa Tibetan literatura na naglalarawan ng malinaw na karanasan sa liwanag.

Panalangin sa Panahon ng Kagipitan. At walang man lang mapaglibangan na laro o alak dito. Ako ay bored at walang magawa sa buhay isang frontliner na broken hearted.

Biglang nagsuka ang isang matabang madre. Kundi itoy mga pawang paalala at babala. Para sa mga walang kinalaman at walang mapuntahan.

Ay ang mga taong nagmamahal sa akin ng walang alinlangan mga kaibigan kong umaakbay sa aking balikat at inihahatid ako. Pumunta naman ako sa may yunnel na may umiikot na parang planeta at parang umiikot ang daanan kaya ako ay nahilo at ako ay na enganyo. Sa aking sarili at isipan ito ay aking.

May kanal na nagsilbing tahanan sa pamilyang walang mapuntahan. At hindi ako bulag wala lang sa harap ko ngayon nakikita kita na hindi ko na tinanong. Ngayon sa edad na 27 ay ganito ang kaniyang nagugunita.

143 Ang buhay koy nalilipos ng hirap at suliranin ngunit ang iyong kautusan ang sa akiy umaaliw. Simpleng tao lang ako na mahilig lumibot sa ibat ibang lugar at maging matagumpay sa buhay at maging isang Sea Man kaya ito ang aking pinili dahil gusto ko. Ako ay simpleng estudyante na mahilig maki pag kaibigan at makipag tawanan sa ibat ibang tao at mahilig mag kwento ng kung ano ano at ako rin ay mahilig gumuhit pag ako ay walang ginagawa.

Lahat ng mga karakter na nakalahad sa mga tula dito ay mga kathang isip lamang at hindi pinagkuhanan sa buhay ng totoong nabubuhay na tao. Halos labing anim na taon na akong nagsosolo. Ang ikatlo naming pinuntahan ay ang star city.

A ng koleksyon ng mga tulang pinagsama-sama dito sa sityo na ito ay hinihikayat na itoy di lamang basahin kundi ito rin ay bigkasin ng may damdamin. Simpleng tao lang ako na mahilig lumibot sa ibat ibang lugar at maging matagumpay sa buhay at maging isang Sea Man kaya ito ang aking pinili dahil gusto ko. Di kaya ay dahil sa lugar na ito ako ay naninibago Dahil walang ibang mapuntahan kundi opisina at kwarto.

Pero hindi ako naniniwala sa tadhana eh. -Tingin ang aking bangin ang abot-tanaw ay walang mapuntahan. Taoismo at marami pang iba nakilala ko ang mga Tibetans.

Ngunit madami rin akong nilalaro na ibat-ibang laruan tulad ng mga manika stuff toys kotse at mga board games. 117 Upang ako ay maligtas ingatan mo ako O Diyos ang pansin koy itutuon sa bigay mong mga utos. Sabi pa nga nya na pag dumating ang araw na mawala na ang lockdown ay ipapasyal nya ako sa mga magagandang lugar na bihirang mapuntahan.

Wala po akong mapuntahan. Bumubulong ang konsensya sa sulok ng aking isip. Napakaresponsable nyang ama kaya mahal n mahal ko sya.

Huminto ang mga orasan sa ika-738. Sa bawat rehiyon magkakaroon ako ng opisina para mas madali ninyo akong mapuntahan. Malakas ang tawanan sa kabilang kalye.

Mahal na Diyos lumalapit po ako sa inyo ngayon. Na para bang ito lang ay pantawid sa pangangailangan at hindi pangmatagalan. Bago kayo sumabak sa mga tula at talata.

Pag ako ay naging pinuno ninyo hindi ako magbibingibingihan o magbubulagbulagan sa kailangan ninyo. Sa simula ako ay walang kakibu-kibo. Apat na taon akong naglalaro kayat hindi ako makapag-uusap ng walang katapusan.

Ilang oras lang ang biyahe samin galing ng maynila kaya makaka uwi ako ng mga bandang hapon sa amin. At kahit anong pambura ay hindi na mababago pa. Ang Malacañang ay hindi dapat sa Maynila lamang.

Isa sa mga paborito kong karanasan sa paaralan ay ang field trip. Hindi nya ako pinabayaan sa lahat ng oras at palaging pinapasaya. Mula noon ang iglesia ay isang lugar na kailangan kong puntahan tuwing Linggo.

Isang malaking kabiguan para sa aming magulang na nagsikap na maituwid ang aming landas. May lamok na dumapo at dugo ko ay sinipsip. Nagpasiya akong baliwalain ang sinabi niyang iyon.

Dahil malungkot ako at walang mapuntahan dagling bumalong sa mga mata ko ang mainit na luha at sa pagkakataong iyon nagkaroon ako ng pakiramdam na nakabalik ako sa aking tahanan. Di pa nakontento binasa ang aking isip. At muling umugongang aking sikmurakagaya ng motor.

Walang Mapuntahan Walang Gagawin. Habang nasa biyahe ako ay pilit kong hindi tumawag sa kanya upang sa harap niya mismo ako magtatanong kung ano ang nangyayari. Wala po akong malapitan.

118 Ang lumabag sa utos mo ay lubos mong itatakwil. Marami pa rin akong pangarap sa buhay kahit ako ay hindi na bata. Walang gulong ang kapalaran.

AHHH bakit ba ako ganito para akong bagong bago. Katuruan moy totoo at ito ay walang wakas. Katulad na lang nang sabihan ako ng kasintahan kong si Elena na magdala ng payong dahil nagbabadyang umulan.

Ang pagtustos sa lahat ng aking pangangailangan. Amang Diyos tiniyak mo po sa inyong salita. Ngunit huwag magmadali isipin na naging adik ako sa pagsusugal.

Pin Auf Markgram